İlk Ve Son Aralığı Şiiri - Mehmet Emre Y ...

A'zeb geldi nevbahar nereden bilirdi cananın sesi

Gelmiş meğer sonbahar acı ile alırken bülbüller nefesi

Son demlerini yaşarken artık kızılca ağaçlar

Akan yağmurların gözyaşı olduğunu nereden anlayacaklar

Vuslatın kapıları aralanırken bir bir

Geçerken yolcular sırat'tan boş artık alem-i emir

Son nefesini verirken artık ölü canlar

Hayatın cemh'ini şimdi anlayacaklar

Dolup taştıkça alem-i berzah günahlarla

Zerre kalacak ummanlar akan dalgalarla

Hicret edecek bulutlara yağmak üzere kıyamette

Söndüremez yedi deniz cehennemi ahirette

Çattı artık asl-ü esas yok artık tek bir avez

Geldi gerçek nevbahar sonu bir daha görünmez

Bitti artık acısı bülbüllerin kalmadı artık verecek nefesi

Aldı son damlaları ağaçlar istemez bir daha nefsi

Kapandı artık kapılar sürgü vurulmuşçasına

Mazide kaldı vuslat merakı yeni vuslat kalırcasına