Ihlamur Kokulu Akşam Şiiri - Rüstem Badı ...

Gecenin koynunda yürür ayak izleri,
Yıldızlar arasında döner döner de düşer,
Koyu karanlık, kadife bir perde gibi,
Ufukta sarar her şeyi, tek bir gölgeye.

Sokak lambaları solgun bir rüya gibi yanar,
Ihlamur kokusu eşlik eder sessizliğe,
Bir kedinin gölgesi süzülür taşların üstünden,
Kuru yapraklar inler, ayın altında serin serin.

Gökyüzü bir pelerin gibi uzar da kaybolur,
Ağaç dallarında bekler yarım kalmış sözcükler,
Gecenin esrarında saklanır bir sır,
Suskun adımlar arasında gizlenir geçmişin soluğu.

Bir çığlık yankılanır sokakların derinliğinde,
Bir anlık hüzün çöküp dağılır gölgelerle,
Taş duvarlarda asılı duran eski rüyalar,
Gecenin her adımında, unutulmuş bir masal gibi.

Toprağın kokusu dolarken ciğerlerime,
Ihlamur dallarına sinmiş anılar gibi,
Ve yıldızlar arasında bir hayal kurulur,
Gecenin dokusunda kaybolan izlerle dolu.