Yoksulluk sofralarda açtı
Gedik.
Halkım aç,çaresiz ve
Bitik.
Bin çilenin girdabı sarmış
Kin ve nefret artar,
Bedene ben girince,
Sevgi ve aşk başlar,
Bedeni ben terk edince,
Bedensiz ben,
Minik yüreğiyle,gitti fırına,
Bilemedi ki çıkacak mıydı
Yarına?
Cebin de,bir beş yüzlük
Bir ekmek parasını kaptı,
Köşeden saptı
İnsanları hakikate yaklaştırır aşk
Mehtabın ince haşmeti
Onda gizlidir.
Hilkatin esrarını
O taşır.
Şimdi çok uzaklarda
Kaldı çocukluğum
Kulağımda sesin
Hiç gitmiyor anne.
Senin sevgin içimde
Hiç bitmiyor anne.
Doksandokuzu öğrenip,
Yüzü bilemezsen,
Hep ağlayıp,hiç gülemezsen,
Nefsin tuzağına galip gelemezsen,
Aşk denizine dalıp yüzemezsen,
Marifeti bulamazsın...
Renksizlik rengini iki renkten aldı.
Marifet iki renkte kendini buldu
İtibar edicinin itibarı oldu,
Her şey zıddı ile çıktı meydana
Kaf dağının ardı varmış,
Bir çok insan orada,
Mutlu yaşarmış...
Saklı bir çok güzellikler,
Çiçekler,kelebekler,
Hava karardı,güneş batıyor,
Ruhuma sonsuz acı katıyor,
Sevdiğim insan neden kaçıyor?
Bu hayat bana acı veriyor.
Düşlerim artık mazide kaldı,
İçimdeki ben ile konuştum.
Sus dedim sus artık konuşma,
Bırak her şey boşlukta kalsın
İsteyen istediğini alsın,
Dünya yansın,insanlar kansın
Seni deli sansın,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!