Bir zaman benimdin neden ayrıldık?
Ayrılık feleğin suçunda Leylam..
Ayrılık kadermiş,buna inandık,
Kavuşmak tarihin kaçında Leylam..
Karlar yağdı gezdiğimiz yollara,
Yalnızım.kimsesizim.
Ama memnunum yalnızlığımdan.
Her gün bitmeyen sızımdan,
Memnunum.
Gelmesin kimse bana,
Her baharın sonunda,saçımda aklar arttı,
Ümitler azalınca,ruhumda yoklar arttı.
Sen gelince bahçeme,taptaze güller açtı,
Ümitler tazelendi,mutlu şafaklar arttı..
Kökü yanmış bir dikenim,dalımdaki yaprak sensin.
Kupkuru bir ağaç iken yeşerdiğim toprak sensin.
Sonsuzluğa koşup giden,serseri bir seyyah idim;
Ruhumun sevgi limanı,o huzurlu durak sensin...
Karanlık geçen ömrüme ışık saçan tek ak sensn.
Bilmem ki nerden geliyor?
Tırık tırak! Tırık tırak!
Sana geliyorum diyor!
Tırık tırak! Tırık tırak!
Geceden günden aşıyor,
Sen yoksun ya; yanımda yalnızlık hiçlik büyür..
Sana olan özlemim.doyumsuz açlık büyür.
Yabancı hoyrat bakış,gözüne değer diye;
Yüreğimde küllenen,acı kıskançlık büyür...
Ona gitme diyordu Hüseyinin anası,
Dağlar kadar büyüktü,dertli ananın yası...
Zeynep Gelin eliyle çıkını bağlıyordu,
Bir yandan sessiz sessiz,hıçkırıp ağlıyordu...
Sana göre değil bu koca kent,
Dön Mehmedim,
Dön toprak kokan köyüne.
Senin elin yatmaz süpürgeye,
Sen eğilemezsin,
Gönlümdeki zaman zaman sızlayan,
Şu yaraya ok mu değdi unuttum.
Yıllad geçti hatırlamak kolay mı;
Sevmek neydi,nasıl şeydi unuttum.
Bir zamanlar orda bir kız yaşardı.
İki göz karşı camda,ikisi berikinde,
Sevişirler gece-gün kimseye duyurmadan...
Körpecik iki gönül yanar alev içinde,
Söner mi ki bu ateş canı cana sarmadan...
Bakışlar birleşince gözden göze bir sevgi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!