Hızır Dosyası Şiiri - Yılmaz Kaygusuz

Buluşmaya önce kim gelirse ısırık hakkının olduğu bir dünya vardı
Elinde nergiz, sümbül
Sofraya hem lüksemburgluların hem de brüksellilerin dadanmışlığı vardı
O gün de biz aç kalmadık.

Ocak ayının ilk gününde; üç parça halinde, yerde dumanın üreticisinin parçalanmışlığı
Su birikintisi, eski kilise, çimenlerde temizlenen ayakkabılardaki çamurlar
Arafta değil de, sevginin yanında taraf olanların yönünü çizerdi eski datça kedileri
Kapısı hep açık kaldı, üç büyük sırnaşığın ve evdeki kurmay tüy başının.

Kaya başına önce biz ulaştık, yanımıza gelenler düşeceğimizden korktu
Gözümüz kurudu, uzun süredir içlerine bakamadığımızdan
Son kavuşmamızı hiç düşünmeden tepelere de çıkılmıştı, teleferikten korktuğumu o zaman öğrendim
Sen yaşadığını okuyordun, ben onları yazacağımı hiç düşünmemiştim.

Çocukken de hep tükürdüğünü anlatırdı balkondaki lise talebesi
Devrim sokakları domatesle kızarmış da biz eksik kalmışız sanki
İlk hız rekorum işten eve dönerken bisikletin arkasında radyo çalarken gelmişti
Vardığımda o lüksemeburglular yine çat kapı girmiş, evde sehpaya uzanmışlardı.

Kütüphanede, gece yarısında gecelik giymiş bir kadının ses denemesi : bir, iki
Sesinde susması gereken sözcükler, karın boşluğunda neredeyse bir kafa ağırlığında
Ilık bir rüzgar gibi, yaz günü tenine sokulmuş üflüyor göğsüne
Hep karanlık geçmişim vardı, o da ayna ile beraber ne ala sonunda kırıldı

Şimdi elimde bir çöp poşeti, onu atma diyen sese tamah etmeyen gök
Ellerimin dolu geldiği günlerin inadı vardı, bana engel olamayan açlığımla
Terazinin bir darasındaki ağırlığa bakıyorum, diğerinin altındaki boşluğa
Bir çocuk koysa gönlündeki neşeleri de dengelense arafta kalanlar

Yanımda gece, ateşten üşürken; sabahın ışıkları geç kalmıştı
Sobanın başına dolaptaki tüm buzları yığmış, şelalenin yönünü sana çevirmiştim
Soğumalısın, soğumalısın, soğumalısın
Karşılama yapanlar, karşılarında bizi bulamadılar; sığınmıştık sümbül kokusuna
Karnımız aç olsa da soframıza biz tütün ekmiştik, annemizin gelmesini bilmişti.