Yandı-söndü, söndü-yandı binlerce ışık.
Titredi gölgeler…savrulunca közler.
Kordan bir ocak karşısında iki aşık
Birleşti özlemle dolu gözler.
Dağlara tırmandılar bir küheylân atla,
Şimşek-yıldırım, görülmemiş âfatla.
Eridi potasında her şey,sıcak bir hatla.
Her şeyi unutturdu, yumuşacık sözler.
Kayıt Tarihi : 23.6.2005 10:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
herşeyi görür gözler
görmüyorsa havva
neylesin adem
anlatılmaz yaşanır hikayeler...
söz yok üstadım harika bir hikaye, harika bir anlatı...
kafiye zorunda bakmıyorum çünkü imge çok hoş...
başarılarınızın devamını dilerim sayın Eryiğit...
İkinci kıtanın kafiye uydurma zorlaması bozmuş.
Birinci dörtlük harika.
TÜM YORUMLAR (3)