Gökten üç elma düşmüş, biri katledilmiş keyfe keder…
Kurtlar sofrasında yem olup yenmiş
Paramparça olmuş gıkı çıkmamış
Elmadan ısıran herkes beğenmiş
Hiç kimse ardına dönüp bakmamış
Diğeri kendini mutluluğuna adamış insanlığın…
Kader denen fetva yazmış bir kere
Götürecek seni bulanık dere
Dönüş yok bu yoldan ölse yok yere
Garibin hükmüne sesi çıkmamış
Ve isyanla haykırmış sonuncusu, niye ben diye…
Fikrini sormadan asilzadeye
Kurban edilişini sormuş kadıya
Düşünmüş aklınca sebep ne diye
Gölgesiz, meyvesiz ağaç dikmemiş
Hikâyenin sonunu hep bu yüzden ister bebeler, gökten üç elma bekleyerek…
Hayatı kendine değil başkasına
Adadığının farkına bile varmaz
Eğlenmeyi el âlemin coşkusuna
Alkış sanıp esası görüp aymaz
(Antalya – 20.03.2010 – 01:40)
Kazım UzunKayıt Tarihi : 20.3.2010 01:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kendini feda etmen yada hep verici olman faydasız, birşeyler bırakmak istiyorsan eleştir... Karşı dur ki faydalı şeyler yaptırabilesin... Yoksa sırtında yol almaktan nereye gittiklerini dahi akıl edemeyen güruh yaratabilirsin...
Yazan şairin yüreğine sağlık.
Ahmet Ayaz
TÜM YORUMLAR (9)