BİR DUAN OLSUN; TAŞ ile TOPRAĞINA: ŞU ANADOLU’NUN! .
= 000.006 =
BİR DİLEĞİN OLSUN; BAĞ ile BAHÇESİNE, ÖTEN KUŞUNA! .
AN GELECEK BEN DE HERKES GİBİ ÖLECEĞİM! O; ERDEMİN İZİ, O ANILACAK! .
Pişmanlığı Yaşamam İçin; İllaki Bir Kötülük Yapmak Zorunda Değilim! .
Toplum İçersinde, Olgun Karakterli İnsanların İyiliğinden Uzak İsem,
Geride Kalmış İsem İyilikler İşleme İvediliği Açısından, Aşkı Adına;
İşte O Zaman, Ne Aşk İçin, Ne De Erdem İçin: VAR OLAMAMIŞIMDIR BEN! .
Beni; YAPTIKLARIM DEĞİL, UĞRUNA YAPAMAKDIKLARIM HÜZNE BOĞAN OLMALI! .
ERTELEDİĞİM; VARLIĞIMIN MUHAFAZASINI TEHLİKEYE DÜŞÜRÜR! . BİR CANIM! .
CANIMDAN VAZGEÇMESİNİ ÖĞRENEMEMİŞSEM UĞRUNA; ALDIĞIM NEFESİM HARAM! .
BİR CAN, BİR NEFES, BİR NEFS ONU DÜŞÜNEREK ARINIR! . ŞÜKÜRLER OLSUN! .
{ Metin Yazarı: Kemal KABCIK / ANTALYA / 05 Mayıs 2012 Cumartesi 17:52:39 }
BİR İNSANLIĞIN OLSUN; ANILSIN ADIN İYİLERE: AŞKLA! .
= TEŞEKKÜRLER TÜRKİYE CUMHURİYETİ DEVLETİ =
BİR ÇIKARSIZLIĞIN OLSUN; KAZANAN DOST OLSUN AŞKLA! .
Kayıt Tarihi : 5.5.2012 18:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!