Ağlayan birinin sesi geliyor dışarda
Paramparça bir yaralı yürek var orada
Derdin çok mu var yaralı ceylan
Ruhunu neden sarmış kapkara duman
Gel sadece yanıma
Es gönlümün rüzgarı
Görmüyor musun nasıl yandığımı
Küçük bir üflemeni bile özlüyorum canısı
Sesimi duy gel artık ne olur gönlümün sultanı
Cümle yazınca dikkat etmeliyiz ya kelimelere
Gülümse yine biraz daha
Çok zaman oldu seninle atmadık kahkaha
Giden zamanlarımız ne güzelmiş hatırlayabilmek
Kayıp aşkımın adı ve simgesisin hala
Değersiz içi boş gözler bakmasın istemiyorum
Hep pencerenin arkasında ağlıyorum senin için
Siyah renge boyanmış şehrin sokakları
Bulutların arkasında kalmış gecenin yıldızları
Kalbimde gelen belirsiz garip çarpıntıları
Sıkıntılarım büyüyor vurmuş başıma ayrılık sancısı
Bir yolun ortasında kalmışım
Sağa dönsem aşk
Sola dönsem sevda
Sadece sensizliğe inliyor yine yüreğim
Bu günlerde rüzgar ile fırtınayı anlamadım
İsmi olmayan bir diyardayım
Sensizlik beni bir hallere düşürmüş
Sebepsizce düşüyorum ya da yıkılıyorum
ateş ruhumu ısıtıyor ama ben sensizliğe kahroluyorum
Sen benim gerçeğimsin
Bu günlerde hiç güneşi görmedim
Hep üşüdüm birde kırıldım
Bu hayatta sensiz hiç gülemedim
Gittiğin günden beri hep ağlıyorum canım babam
Uçup gittin sen öylece
Harf yok cümle yok bomboş satırlarım
Yarası durmadan kanayan yaralı biriyim
Zaman geçiyor sadece sessizce ağlıyorum
Of of yatağında uzanan bir mahkum olmuşum
Yazamadan gözyaşlarımla doldu satırlarım
Sen yoksun yine
Nemli gözlerimle baktım gökyüzüne
Ne zor sensiz başlamak güne
Daldım hapsolduğum o derin bakışlarına
Mıh gibi işlenmiş sevdan yüreğime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!