Ciğerlerini sinelerini hayırsızlar,
Yüreklerini ihanetle param parça ettiler.
Zemheride karanlığa terk ettiler.
Aslında diri toprağa gömdüler.
Aslında diri yalnızlığa ittiler.
Aslında çok hayırsızlık yaptılar.
Babalar ağlamaklı sessiz sedasız.
İnsan denizinde insana rastlamadan ilerledim.
İmamın kayığında salına salına ağladım.
İlk koyda demir attım inadına.
İskeleye yanaşıp indim.
ve muradına ulaştı baba.
Yalnız ve yaya cıktı yola.
Bir tek imanı vardı yanında.
Birde hayırlı yetiştiremediği evladı,ardında...
Kayıt Tarihi : 15.9.2009 15:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!