Guşav Fıji Şiirleri - Şair Guşav Fıji

Seni seyrederek kıyında uyuduğum
Her gece,
Çapaklanıyor gözlerim
Ertesi güne,
Sanki,
Sen gözlerimin arasından,

Ki yazdıklarını beğenmediği için karalar
Bir sayfayı çoçuk.
Sen,
Büyüklenmişlik,
Tutup, kalemden küçük ellerini,
Hadi adını yazalım deme.

Gülü seven dikendir aslında
Bilmezler,
Dokunsun istemez hiç bir el
Kokusuna,
Hep bu yüzdendir kanatması
Elleri,

İnan bana seni kandırıyorlar,dedim
Gülümseyerek,

Tad alabilmek için,
Bu kadar uğraşman
Nafile ufaklık.

Ve yağmur düşmeye başlar,
Sana tutunanlar,senden ağlar gibidirler,
Bedenin ağlar gibi.
Bazı yağmurlar yeryüzünde kirletilmeyi istemezler.
Senin gibi.

Ne zaman,
Kumruların yemesi için,
Atılmış insan görsem yeryüzünde,
Eğilip,yerden alıp,öpüp saygıyla,
Yüksekçe bir yere koymuşumdur.
Hiç üzerine basmamış,

*Cümle olana dek yazmak değilmiydi amacımız,ve noktalamak kendimizi yaşama.

*Rüzgar geleceğini söylemişti,bizim balkonda buluşacaktık.

*Saçlarımı uzamaya bıraktım,gıcık etmek için uzamayışlarını.

*Otobüslerde cam kenarı istemem ben,
Her ayrılışımda senden,
Yanaklarını gözyağışlı gösterirlerdi,
Bu yüzden koridoru tercih ederim hala ben...

*Bence kapat artık,yalnızlığını

Sevgili günlük,neden sevgili günlük diye başlanıldığına dair hiç bir fikrim yok sana,ki, günlük olman sevgili ikliminden seni başka bir iklime sokma anlamını da beraberinde getiriyor bence,sevgili aylık,yada sevgili haftalık olarak yazılarına başlayanlar varmıdır bilmem.Ki,aylık yazan,yada haftalık yazan beyinleri düşünmek.O tür beyinlerle yaşamak güzel olsa gerek.Gerek yaşamak,gerek onlarla olmak,çok hoşa giden bir iklim olurdu herhalde,herhalde kelimesini burada rencide edip,kesinlikle kelimesini çağırıyorum aynı yere.
Sevgili günlük,neden sevgili günlük diye bir cümleye başlanıldığına dair hiç bir fikrim yok,sarılası bir şey olduğun düşünülüyordur belki,ama bunu yazan kişinin günlük yaşamasıyla doğru orantılı bir psikolojiyi paylaşman zor olsa gerek.Üzerinde kalem kırıldığı zamanlarını,yada noktanın kalbine saplanıldığını,acı çektirildiğini düşünmeyi şu an istemiyorum.Ki sevgili günlük,yazdıktan sonra nedense günlüğün yanına en yakıştırılan kelimenin yumurta olduğunu,günlük yumurta ikizlemesinin nasıl ve hangi beyin tarafından üretildiğini de bilmiyorum.Ama burada biraz komiklenebileceğini, beynin en ücra kısmındaki gülmekli bir gri hücresinin biraz gıdıklanabileceğini düşünmedim değil.
Sevgili günlük yumurta,rafadan halini hiç beğendim,bu hal hiç yakışmıyor sana,cıvık cıvık afedersin.Diye bir cümle yazmak şimdi durduk yerde,cümlenin ne oluyoruz heeey demesi,ve şaşkınlığının bel boyu olması normal.Normal olmayan burada cümlenin demesi.Cümle der mi? demez.Cümle der demez,yani o iki anın arasında insan şaşkınlığı oluşur ki,bu olmaz.Olmamalı,olursa bilmiyorum ne olur.
Sevgili günlük,hala sana neden sevgili günlük diye başlanıldığına dair bir fikrim yok,oysa bunca satır sonrası bir fikrimin gelmesi ve beynime yerleşmesi ve orda yaşamasını hayır beklemiyordum,hayır hayır beklemiyordum.
Beklemiyordum bir fikri,nasıl bekliyordum yazabilirim,seni nasıl kandırabilirim sevgili günlük,ki en temiz hislerimi sana anlatmak iddiasıyla,seni sevgili günlük yapmışken,bir ad koymuşken sana,sana nasıl aslında hissetmediğim,ama hissedermiş gibi yapabileceğime yardımcı olacak bir cümleyi kullanarak,düşünüşümün yanıltıcı psikolojinin içinde inandırmaklı bir oyun haline getirebilirim.İçime tünel kazan ve derine geldiklerini düşündüklerinde,hayııır daha derine kazmalıyız söyleyen cümlelerin içindeyken,beklemiyordum bir fikri yazamam sana,bekliyordumlayıp.
İşte böyle sevgili günlük,aslında sen daha çok,kız çoçuklarının kalemlerinin arkasında bir yayla tutturulmuş ve yazarken oynayabilen,hayvan silüetleri yada çeşitli nesnelerden oluşan tavuk,civciv(burada cııııv cııııv geldi aklıma,erkek çoçukların, çoçukluklarındaki laser tabancalarının çıkardığı sestir) gibi nesnelerle yazdıkları bir nesne olma haline daha çok yakışkansın.

Dudaklarımın yanağısı
Kollarımın sarılışısı
Gözlerimin kapanışısı
Omzumun uykucususu,

İçimin bitanesiciği