Adam çok zengin idi
Hem anadan, hem babadan
Yemekle, içmekle bitmez
Mal, mülk kalmış idi
Çocukluğundan beri
Resmini çizdim ezbere bulutlara,
Bir ömür sürse geçit vermez dağları,
Bir ömür sürse dalgalı deryaları,
Aşar gelirim, çağırsan gelmez miyim?
Resmini çizdim ezbere bulutlara,
Yürüyorum,
Önüm, arkam, sağım, solum kapalı.
Hayaller alemine dalmışım,
Gözlerim kapalı.
Ey zalim hayat!
Yabancı bir memleketin,
Kalabalık bir caddesinde,
Bir güvercin ile yürüdüm,
Yan yana,
Dik dik yürüyordu.
Ne sağcıyam ne solcu,
Ne dinciyem ne dinsiz,
Hakk uğruna yanmışam
Gör ne hâlâ galmışam.
Parça parça bir toplum,
İsa Özgen'e
Meğer dönermiş,
Dünya kendi etrafında.
Ne güneş doğarmış,
Ne sanıldığı gibi batarmış.
Senden uzak; ama yalnız değilim.
Bazen bir masada hayalinle çaktırmadan
Bazen yanımda yürürsün, konuşurum sessizce
Elimi uzatamam; korkarım kaybolursun diye.
Beklerim ayları, hatta saniyeleri
Daraldıkça daralıyor ufkum.
Ne gecenin karanlığı,
Ne de gündüzün aydınlığı
Derdime çare değil;
Daraldıkça daralıyor ufkum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!