Gündüz Güneş Şiirleri - Şair Gündüz Güneş

Mevsim bahar
Eser rüzgar
Serin serin...

Bahçelerde vişneler,
Kirazlar, dutlar...

Bir gede görsem, yada düşer
O dertsiz, gemsiz, gözel bahar,
Gaçıp oynadığım o çimen,
Çimende gürleyen bir de men
Yada düşer, çıhmaz ki zaten…

Dostluk yazmaz,
Düşman almaz,
Bu dünya, elbet
Kimseye kalmaz.

Kazık kazık atana,

Ahmethan Efe'ye

Düşüncenin sınırı sonsuz...
Aynı düşünmek zorunda mıyım?

Ben tatlıyı severim, sen acıyı...

Yine bir sonbahar.
Sarardı yapraklar.
Soldu güllerim.

Soğuk hava,
Soğuk toprak,

Merih GÜNAY’a

Sözüm emre muharrer senet, miktarı hatırına,
Malım mülküm, param pulum poliçe kabulüne,
Vadesi yok, icrası yok, iflası yok hisse değil tahvil,
Karşılıksız değildir, açık çektir hamiline,

Emin Kaplan'a

Bir kurşun menzilinde, hürriyet kuşun.
Çocukça süsledim, püsledim, renk renk.
Bekledim rüzgarlı havayı, uçurdum.
Takılmış kanadına, uçurtmam kuşun.

Her gün geç
Gideriz işe biz.
Tarla, bahçe,
Mevki, makam
Fark etmez.

Ne gezersiniz serseri kuşlar,
Nerden gelir, nere gidersiniz?
Ben ki deli divaneyim, bilmem,
Kara sevdadan bana haber ver.

Bahar mıydı yaz mıydı sen boş ver,

Ne gezersiniz serseri kuşlar,
Dostunu da düşmanını da bil.
Dar günde yanında olanı da,
Unutma dar güne koyanı da.