Gülay Özdemir Şiirleri - Şair Gülay Özdemir

Gurbet ellere giderken yorgun vagonlardan,
Bir tiz tren sesi ile vedalaştık.
Süzülürken simalarından göz yaşlarımız,

Bugün beni yüreğine davet et;
Aşka geç kalmadan ey sevgili...
Güne başlarken acele et ki;
Sevdikçe çoğalan aşkıma karşılık beni bekletme.
Ey sevgili!

... Ve sana,
Gitme dedim bu şehir sensiz yok olur.
Geceye karanlığın çöküşü sabahın
şafağına ulaşmaz.

Kandil, gönülleri dünyan'ın zorundan ve zamanın kirinden arındırsın...
17.04.2023
~Gülay Özdemir ~

Şimdi öksüz kalmışlığın gelir aklıma,
Düşünür dururum bir tenhada.

Sevmek
"sularda kayıp bir aşk izi"
kalbime dokunur.
Upuzun, üşümüş yaprağınız

Uzun boylu yaradır sevinçlerim.
Tenime vuran dolu gibi,
Dağlar durur kalbimi.
Bir gülü görse, bir güleni görse,

Katre katre birikmiş özlemle
Firari eyledim aklımı gözlerinin içine bakıp hapsederek."
17.11.2020

... Ve sen
hangi şehirdesin bilmiyorum,
Uzakları yakın eyleyesim gelir, yar.
Beklerim günler bitmez...

İnsanın yüreği hep özlediği yöne, doğru bakar...

17.04.2021