Gülay Özdemir Şiirleri - Şair Gülay Özdemir

Gecenin sessizliğinde boğuldum,
Nefesim kurudu boş hayallerde,
Ay da başını aldı gitti...                        Üzerime serdiğin yıldızlar üşüttü beni...
Unuttum sevda kokan sesini,

Senden sonrası ne oldu diye sorma,
Hep bildik şeyler diyemiyorum biraz,
Huzursuzluk var sanki,geceyi rengiyle
Seni bana anlatmayan yıldızlar sönük.

Bu gece dolunay inmiş yüreğine..
Öyle güzel görünüyorsun ki gözüme
sorma

Geçip giden zamanda
Sen benim gibi bir gerçek görmedin
hayatında.!
ama ben senin gibi çok,

... Ve sen
Sihrli bir cümle söyle,
Sihrin kaynağı yüreğinizde,
Başka yerde aramayın

Geceye yağan hüzünleri sukute aşına olmuş gece,
Huzur dile tüm kalplere,
Hüzün uğramasın hanelere,
Göz yaşları akmasın anaların sessiz sessiz

.... Ve
Sen ne diyorsun?
Gece"ye dair dinginliğinle anlat bakalım.

Ve yine...
karanlığın içine gömülmüş,
aydınlanmayan bir gece.

Şimdi,
Yüreğini aç bana sevgili,
zaman daralıyor,
beklemekle soluyor çiçekler.

Herkes kadar dertli,
herkes kadar neşeli ol.
Yine de umduğun yerden değil;
geldiğin yerden sev,