Hani!
Gülen insanların arasında kaybolursun ya
O'nun için akıttığın gözyaşlarını öpersin
Umut,
artık ummak hiç bir şey vermez sana...
Ettiğin tüm dualar eskimiştir artık
Dilinde ezberle söylenen basit kelimelerdir duaların
Alışkanlık haline gelir
Hayaller kurarsın uzun uzun...
Hayatlar geçiyor penceremden
Benimki bir iskemlede kaldı..
Kahkahalar geçiyor penceremden
Çocuk sesleri çınlıyor
Oralarda hayat var belli
Bir günahkarım
Dizlerimin üzerine çöktüm af diliyorum senden
Tüm suçları ben aldım üzerime
Tüm günahlar benim
Günahlarıma suçlarıma ortak olan,
hiç kimse yok karşımda...
Sen konuşuyordun
ben dudaklarını izliyordum
kıvrımlarını
Sen anlatıyordun
ben ıslak ağzına dokundum
Mum yakmıyorum nicedir
Böyle giderse dilekleri unutacağım
Efkarlıyım...
Rakıdan yoksun bir bardak suya kalmışım
Ne bir arpa boyu yol almışım
Ne de arpa suyuna sığınmışım
Deli ruhum dinlemez oldu beni
Dilimde nağmeler ölümden sözeder
Pas tuttu Aşk
İçime çöreklendi dertler
Keder gölgem oldu
Bu öfkemi bağışla...
dolu dizgin sevgimi de affet...
kırdığım tabuları toplama arkamdan yorulma
Yazmalı mı yeniden?
Ağlatmalı mı parmak uçlarımı?
Yaşları harfe dönüşüp dökülmeli mi ekrana?
Kalemim mürekkebi gözyaşı mı olmalı kağıda?
Yazmalı mı yeniden?
Her sabah ben uyanmadan önce doğan güneşi yaşanan karanlıkların arasından göremediğini anlatmalı mı?
Ne zamandır dansa kaldırmadın beni
Gözlerini kapat
Aldırma yalpa yalpa dönüşlerime
Saklarım bana dokunduğunda dikenlerimi
Yanık yüreğimin kokusunu örterim gülümseyişimle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!