Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Şubatta yağan kar taneleri gibiydi sana olan sevgim;
Öylesine temiz, öylesine narin.
Ve sen nedense bir türlü kışı sevemedin.
Yaktığın ateşi söndüremeyip, sonunda ikimizi de erittin.
Söyler misin,
Şimdi hangi baharın gecesindesin?
Kurduğum her cümlenin gizli öznesisin.
Gecelerimi uzatan, ömrümü kısaltan dar ağacım benim.
Kusuruma bakma ne olur, sadece sensizim .
Unutmayı denedikçe umudumda hapsoldum.
Söylemek istemiyorum ama sanırım yoruldum.
İstanbul kadar kalabalıksın,sokaklarında kaybolduğum.
Hoşçakal kır çiçeğim, hoşçakal şiir kokulum...
Alper Kaya
