Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
yürek boşluğumdasın, içime işliyorsun
çatlayan bir kumtanesi gibi
son dokunuşlarım oluyorsun
yaralarını saran bir ağacın gölgesinde
ince bir ip üzerinde yürüyorum
bu sevdanın yalnızlığında
bir tarafımda sen ,hayat, bir tarafımda çöl ,boşluk
en ufak bir hareketimde kaybeden ben oluyorum
sığamıyorum hiçbir tarafa
ellerin öğlen güneşini doğurur
öyle ki uzayıp gidene ellerine bakarım
bir ışıklı büyü gibi
gözlerine vurulduğum anı düşünürüm
her şey durmuştu
hareketsiz bir uçurumun başındaydım
yıldızların eteğinde eriyen bir umuda sarıldım o vakit
tarifledikçe eksilen bir zamanı göğüsledi yüreğim
kuruyan göz yaşlarımın akışını izledim
gözlerine vurulduğum anı düşünürüm
bir kıvılcım dansıydı seni bana getiren
tuhaf belki de hiç karşılaşmamıştık
zamanı yontan elllerin
bir kutup yıldızı kadar uzaktı belki de
ince bir ip üzerinde yürüyorum
bu sevdanın yalnızlığında
bir tarafımda aşk, bir tarafımda kavga
koyu bir derinilğin arafındayım
kazdıkça çoğalan bir derinlik
sesssizliğe bürünmüş bir kış bahçesi
dolar bilinmez bir sesin yankısında
özlemini yaşıyorum
taze ve çıplak bir baharın
şiir şir gezen kanatlanan kuşların baharı
kalbimi taşıyorsun hesap vermeden
suskunca ve konuşmadan
rüzgara karşı olan tutkumdur
beni sana bağlayan
estikçe uzaklaşan ellerini görsem bile
ve artık kararlı değişim kendisini var ediyor
ince bir ip üzerinde yürüyen suskunluğum haykırdı:
seni doğanın var oluşundan beri seviyorum
toprağa ilk dokunduğumdan beri
yıldızları ilk avuçladığımdan beri
