Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
BEN KİMİM Kİ?
Kendimi tartıyorum boş muyum, dolu muyum
Olgunluk çağım geçti yaş mıyım, kuru muyum
Hiçliğin ortasında, ben benden sorumluyum
Bir handa yürüyorum, nefsimin kirvesiyim
Boy pos önemli değil, develer benden boylu
Tavus kuşu en süslü, aslansa benden soylu
Çok fazla sıçrayamam, kurbağa benden yaylı
Benden ziyadesi var, kendimin zirvesiyim
İnsan o kadar çok ki, miyarlarca benden var
Farklıdır parmak izi, benzememek manidar
Kaş göz yerinde amma, süper gözlü eşek var
Milyarlarca canlıdan, ben neyin nüvesiyim
En önemli özellik insana bağışlanmış
Akıl fikir verilmiş, sınavlar sıralanmış
Beş adet duyu ile algımız sınırlanmış
Ömürler bahşedilmiş, ben onun süresiyim
Ben aciz bir faniyim, nefsine yenik düşen
Sıcakta balon gibi, kendi kendine şişen
Daldaki meyve gibi, olgunlaştıkça pişen
Dışardan tanınmazım, içimin perdesiyim
Bazen kendimi bile kandırır iblis gurur
Omuzumda apolet, matahmış gibi durur
Menfaatim var ise ruhum nefsimi korur
Düşmeden görünmezim, kelimin takkesiyim
Nefsime sözüm geçmez savaş eder yüreğim
Kendimi tanımadan sona erer süreğim
Gücüm benle sınırlı tez bükülür bileğim
Anahtar bende saklı nefsimin kafesiyim
İçler başka görünür dışardan yeşil türbe
Dışlar aba bürünür, içler estağfur tövbe
Yıllara göğüs germiş artık çürüyor gövde
Denemekle bulunmaz, kalplerin şifresiyim,
Geliştikçe yozlaşan süslü sözlü maniyim
Oldukça mülayimim, bazen ise caniyim
Ruhum tamahkar ama, ne verilse kaniyim
Henüz hiç söylenmemiş, şarkının güftesiyim
Oldukça değişkenim, günüm günüme uymaz
Sanırım aç gözlüyüm, yemekle gözüm doymaz
Bazen bakarım görmem, kulağım bile duymaz
Notaya dökülmemiş, güftenin bestesiyim
Nice hayvanlar bile benden çok adaletli
İkide bir değişmez, hayvan huyu sürekli
Yaradanca verilmiş, içgüdü hareketi
Gerçekten anladım ki, zerrenin zerresiyim...
Mayıs .2017. Bülent ARKAN
