Gözlerinin Esiri Şiiri - Utku Akar

Güneşin tatlı sıcağına mahkum
Ayçiçeği
Ya da umarsızca yağan yağmurla büyüyen
hüzünlü buğday başağı gibi,

Güller arasında açan nazlı zambağa,
muhtacım ben.

Yaşamak için ılgın rüzgarın nefesini
göğüslemeye mecbur
Papatya
Ya da şefkatli toprağın cansuyuyla tomurcuk veren
öksüz kiraz ağacı gibi,

Uçsuz bucaksız ovada saklanmış
dört yapraklı yoncaya,
muhtacım ben.

Bir lokma ekmek için titreyen vapurların arkasında
ürkerek uçması zaruri
Martı
Ya da hayat denilen oyunda naçar sevdayla pişen
garip bir ademoğlu gibi,

Derinliklerinde kaybolduğum gözlerine,
muhtacım ben.