(Gözleri Bodrum turkuazı kadın,bu şiir sana.senden önce ne ben vardım ne şiir.senden sonra firuzenin tüm tonları küstü Bodrum’un bahçelerine.deniz hiç gümüş rengi olmadı..bembeyaz Bodrum evleri matem rengine büründü.)
Bodrum;
Begonvil gülüşlü kent,
İkinci baharımın son sığınağı,
Güneşin, saçlarını sevdamın denizlerinde ıslatıyor,
Dağların, sevdamın bakışları…
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
