gözlerim,
deniz maviliğinin
göz eriminden
gök maviliğinin
erimsizliğine varınca
çaresizce döndü...
kendi içlerine...
gözlerim,
gözlerinin denizinde
gönül derinliğinden
sevda maviliğinin
enginlerine varınca
çaresizce dondu
kaldı içlerinde....
gözlerim,
gözlerine değince
gök deniz birleşiyor
yer amansızca sarsılıyordu...
Fikret Turhan-Yalova,
06.03.2014
Kayıt Tarihi : 6.3.2014 12:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!