Gözlerim Adeta Ay İrislerim Birer Yıldız
Bu gece resmim sırılsiklam
Işık hüzmesi boyalarima alışıyor
Hüznüm resmimde hayat buluyor
Renklerim suyla yıkanıyor, birbirine harmanlanıyor
Tuvalimdeki Sarı, beyaz ve mavi çiçeklerim
Beyaz bir ahşap çercevenin önünde,
kalakaldım öylece gözlerim dopdolu.
Mor sümbüllerime bu gece yağmur yağdırdım.
Akan gözyaşlarımla yıkadım besledim onları
Hıçkırıklarım gecenin cırcır böcekleri oldu,.
Bense çiçeklerimin ahenki ve çiy taneleri...
Gözlerim adeta bir ay...
irislerim birer yıldız..
Ay da yağmur yağdırabilir.
Yıldızlar da kucaklayabilir geceyi.
Sanki, uzun zamandır biriken bir nehir;
Taşıyor ve bahçelerimi suluyor ayın ışığında
Çiçekler boynunu bükmüşler Umutla bakıyorlar göz ucuyla bana
Sanki diyorlar ki ağla daha fazla ağla!
Gözlerim adeta ay...
İrislerim birer yıldız
Ay da yağmur yağdırabilir,
Yildızlar da kucaklayabilir geceyi.
Kayıt Tarihi : 13.11.2025 19:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hüznün içimizdeki bir şeyleri beslediğini ve bizi daha da büyüttüğünü hayat bahçemizi beslediğini düşünüyorum bu şiiri yazarken aslında düşündüğüm şey tamamen buydu. Aslında bu benim hayata karşı ve duygulara karşı olan tutumumu fazlasıyla belli ediyor. Resimle uğraşan biriyim ve "Gözyaşlarımı fırçamı temizlemek için kullanmak." Tanıma birdenbire aklıma geliverdi ve ben de bunu bir şiir olarak yaşatmak istedim. İmgesel olarak çok güçlü bir şiir olduğunu düşünüyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!