Merhametim kapsıyor diğer hayvanları da,
Üstelik vicdanlıyım insan ve doğaya da…
Mahvetmiş bel fıtığım, astım ve romatizma,
Yıprandığımdan mı bu hayat lazım şahsıma…
Bu hayat özlemiyle itibar edinirim,
Isınmanın dışında sanma çok şey isterim…
Zaten tek yaşıyoruz kapı çalanımız yok,
Maksat bunlar da değil huzurluyuz hem de çok…
Rafım, dolabım, halım birde masamız olur,
Yer yatağından bıktım karyolamız bulunur…
Askım, vestiyerim hem temiz odam olur,
Sobadan kurtuluruz hem üşümemiz durur…
Kapı açabiliriz buyur, diyebiliriz,
Ev hem çok soğuk olmaz rahat edebiliriz…
Ziyaretçimiz gelir kapı açabiliriz,
Hiçbir sorun oluşmaz buyur diyebiliriz…
Ev bildiğimiz ahır can bulundurmaktayız,
Kedileri terk etmem beslemek zorundayız…
Bu yüzden bu ev iyi mecbur yaşayacağız,
Canavarcıklarıma babalık yapacağız…
Sorun çıkacağına ilkel evler yeterli,
Ev sahibi kovmuyor, davranırız temkinli…
Site neyime gerek vicdanlı olmayınca,
Her biri mahkemelik dostluk zayıflayınca…
Bir şikâyetçi çıkar tüm apartman toplanır,
Yeni zulümler başlar şahsımız dışlatılır…
Savunmak istesem de adım deliye çıkar,
Ev şahsımın da olsa acımasız insanlar…
Bunu kaldıramayız hemen hastalanırız,
Site hiç olmayacak çekse dahi canımız…
Gerek bel fıtığımız gerek romatizmamız,
Gerek yaşlılığımız azap çeksin canımız…
Bu şekil çok mutluyuz hem zaten alışkınız,
Rab’bimize bin şükür biz daha inançlıyız…
(2015)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 14.8.2015 00:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!