Nara düşen kalbime merhem oldu gözlerin,
Yoluna serdim aşkı sevdana canım feda.
Zifr-i kara ömrüme şafak oldu sözlerin,
Bir deruni bakışın gönle binlerce seda.
Gerçekleri görmeden boş düşler arzularsın,
Akşam olur da kararınca hava,
İçime düşer manasız bir acı,
Ağlasam kar etmez ki asla buna,
Geçmez o kalbimde ki derin sancı.
Korkularım neden, neden soran yok?
Çok şey istemedim senden.
Ölürken; sadece güzel gözlerine bakmaktı tek isteğim,
En son onları görmek.
Açmasa da al güller şimdi Türk’ün ilinde
Bu milletin cenkleri tüm dünyanın dilinde
Her zaman ileriye dinde fende ilimde
Hepsinin örneği var şerefli tarihinde
Dünya senden korkar da bunu bir sen bilmezsin
Kifayetsiz kalır karşında kelimeler,
Diller lal olur görmez başkasını gözler,
Anlamını yitirir yarım kalır sözler,
Kifayetsiz kalır karşında kelimeler.
Ellerim tutmaz, ayakların feri kalmaz,
Dediler “açarsan bedeni olursun medeni”
Kimileri de bu saçma palavrayı yedi,
Hatırla Koca Akif bunları ne dedi?
Ahlakımı mahvedip, hayallerimi yıktılar.
Dinimden dilimden uzaklaştırıldım,
Korkarsam bir gün vatan için can vermekten,
Şanlı bayrağın altında durmak zul gelir bana.
Kırmazsam uzanan elleri mevkiim namerttir,
O el babam olsa, babam dahi el gelir bana.
Biri bayrak indirir, biri vatanı satar,
Siz gerçekleri ne zaman anlayacaksınız?
Biri yeni devlet der, biri yolsuzluk yapar,
Siz Yazıcıoğlu’nu çok arayacaksınız!
O sahte krallığınızda bir gün çökecek,
Sarmışken vatanı karanlık eller,
Uzun adam geldi, haksız mahpustan.
Yakarken yüreği hain köpekler,
Uyandırdı devi korkunç kabustan.
Kararmış ortalık her yerde yangın,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!