İlk zamanlar hayatım, pek değişken değildi. Seni gördüğümde değişen, hayatım bir hayal mi neydi? Zamanı geldi gözlerim uzaklara daldı, ne yazık ki her daldığı denizde boğuldu gözlerim... Neymişsin sen gördüğüm en derin denizdin, geri dönüşü yoktu esirindim! Ama dalgalarına kapıldım, çok çetin bir dalgaydın, etrafa savrulup duruyordum. Korkmadım daha fazla derine girdim, hırpalansamda yine seni sevdim! Ben kıyıdaydım derman yoktu kollarımda, açılan gözlerim sana bakmaktaydı ne yazıktır sana. Anlatamadığım bakışlarımla çırpınmakta, dalgalarınla beni çek içine beni esir et kendine! Söyle konuşsana benimle hani en çetin dalgaydın, hadi alabora et bu kalbimi! Zamanımız doldu ikimizinde fırtınalı bir havada, girdabın olurum işte o an anla! Sana söylemek istediğim iki söz var, ya esirin olurum burda ya da ölürüm senin girdabında!
İbrahim ÇekinKayıt Tarihi : 5.12.2011 01:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!