Gidiyorum Bu Şehirden Şiiri - Ehyet Dumlu

1.
Ölümü kokluyorum bu şehirde,
Yalnızlığımın avuçlarında.
Gidiyorum bu şehirden

Babam hayatta olsa tutardı elimden, korkmazdım belki
Annem de gelirdi ardımızdan
Bu şehir bana dar gelirdi, yetim olmasam

Bu şehir bana fazla,
Bu şehir turnalara dar
Bu şehir yalnızlığım, bana kazılmış mezar
Bu şehir karanlık, bu şehir soğuk
Yalnızlığım geceyi bölen öksürük, boğuk boğuk
Ürkütüyor beni yalnızlığımın çığlığı
Ve ben
Gidiyorum bu şehirden

2.
Lağımlarda sıçanlar zamanı kemirirken
Kediler caddeleri sokak sokak ölçsünler
Kertenkelenin bıraktığı kuyrukla yetinsin akbabalar
Benim bu şehirde ve gecende yalnızlığım var
Gidiyorum bu şehirden.

Babam hayatta olsa tutardı elimden, korkmazdım belki
Annem de gelirdi ardımızdan
Bu şehir bana dar gelirdi, yetim olmasam

Bu şehir bana darağacı, akbabaya yurt
Al götür yalnızlığımı sılada unut
Bu şehir, ümitlerim ve sen
Gidiyorum bu şehirden.

3.
Sen bana bu şehirde hüznü getirdin
Şehirle bir oldun çocukluğumu bitirdin
Bu şehir, çocukluğum ve sen
Gidiyorum bu şehirden.

Babam hayatta olsa tutardı elimden, korkmazdım belki
Annem de gelirdi ardımızdan
Bu şehir bana dar gelirdi, yetim olmasam

4.
Ben çocukluğumu bu şehirde sakladım
Yine de eteğinden yalnızlığı topladım
Bu şehir bana zindan,
Bu şehir bana gurbet
Baykuşlar sılamda tutuyor nöbet

Bu şehir bana darağacı, leyleklere yurt
Al götür yalnızlığımı sılada uyut
Bu şehir, laklakanlar ve sen
Gidiyorum bu şehirden.
03.01.2021