İnsanlık beni terkediyor
Zincirlerim ağır
ortalıktayım
Çığlık çığlığa
Sütten kesilmişim
hastayım
hastalığım
Bir nefes çekiyorum
müebbet yiyorum.
Umutlarıma çelme takılıyor
kurşuna diziliyorum
kuyulara atılıyorum
Failim meçhul
Kan içindeyim
Ellerim simsiyah
unutamıyorum
ölemiyorum
yaşayamıyorum
Atılılıp sonsuz karanlıklara
Nefessiz kaldım
geçer diyorlar
geçmiyor
Paramparçayım...
Kayıt Tarihi : 4.12.2020 03:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!