Gecenin içinden sarı bir ölüm çıkar
Suskun bir odanın köşesinde saklı
Kara bulutlar düşer üstüme
Yıldızlar karanlıkta kaybolmuş
Gözlerimde hüzün dolu bir masal
Uykusuz gecelerde kaybolan hayaller
Dokunulmazlığım kırılmış
Sözcükler ellerimde dağınık
Aşkın ağır yükü omuzlarımda
Beyaz bir kâğıda dökülen hisler
Kendime hapsolmuşum bir oda içinde
Yalnızlığın acı ezgileri eşlik ediyor
Gece sessizliğinde kaybolmuşum
Yorgun düşmüş düşlerim kırık bir sandalyede
Bir anlam arıyorum beyaz sayfaların arasında
Yitik hevesler sıkışmış dudaklarıma
Söyleyemediğim sözler kalbimde kilitli
Karanlık bir denizin çırpınışları içinde
Bir avuç umut sığdıramadığım dünyaya
Kendimle yüzleştiğim sessiz savaşlar
Kaybolan zamanın ardından koşuyorum
Kirli aynalarda yüzümü tanıyamıyorum
Kelimeler anlamsızlaşıyor dilimde
Sonsuz bir umutsuzluğa sürükleniyorum
İçimde büyüyen bir fırtına var
Hayatın dar sokaklarında kayboluyorum
Gözlerimde yorgun bir ışık yanıyor
Gökyüzündeki yıldızlar kaybolmuş
Yalnızlığın soğuk elleri avuçlarımı sarmış
İçimdeki acı hiç bitmeyen bir hikaye
Kendime yabancılaşmış bir dünyada
Gecenin karanlığında kendimi arıyorum
Umutsuzluğun kucağında sızlıyor yüreğim
Beyaz bir kağıda dökülen kırık hayaller
Sözcükler susuyor, anlamsızlaşıyor
Gecenin içinden çıkan ölüm beni çağırıyor
Kayıt Tarihi : 8.6.2023 10:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!