Görmedim bu dünyada bir vefakar dost,
Elde yalan dilde yalan, düşmeye gör dediler.
Eyledim ömrümü yar bildiğime turap,
Aşkta yalan sevgide yalan, kalırsın bir başına harap dediler...
Bu dünyadan kim almış ki murad,
Meyletme dünyaya,
Herşeyin yüzü fani sonu kara toprak,
Hevesin kursağında kalır dediler...
Anamdan doğarken ağlamışım,
Kara yazılmış benim kem talihim bahtım,
Bir kerrecik gülsemde bugün veyahut yarın,
Hep gülmek yok ağlatırlar dediler...
Doyulmaz eldeki gençliğe, güce,
Sakın kanma sen de mala mülke,
Bugün ister ağa ister bey isen de,
Kefenleyip toprağın bağrına koyarlar dediler...
Kırma sakın bir gönlü, Hazer et!
Mahzun gördün mü bir gönülü? Hasbihal et.
Onmaz dil yarası, sözüne özüne dikkat et!
Yarın huzurda hesabın verirsin dediler...
Garibim boynum bükük, mahzun kalbim,
Aradım durdum da, dermanı derdimde bildim,
Yunus oldum Mecnun oldum iniledim,
Garip feryadın elbet duyan olur dediler...
(İstanbul / 05.07.2015)
Murat Şimşek 2Kayıt Tarihi : 9.7.2015 10:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Herşeyin artık ucuzladığı şu yalan dünyada, vefanın, sevginin, aşkın ve insanı insan eden tüm vasıfların tükenmeye yüz tuttuğunun derunumda yaptığı etkinin, dizelere dökülmesi ile oluşan bir şiir. Kusur, eksik affola...
bulunmanız lazım saygılar 10 puan + ant.
TÜM YORUMLAR (4)