Garibim Şiiri - Murat Gezici

Vay ki ömür geçiyor…
Bilinmez eller, bilinmez diyarlarda.,
Ve sancılı…
Geride bırakılan ne varsa.

Vay ki garibim, kendimle baş başa,
Vay ki olmuyor işte anılar yaşamasa…

Oh olsun ellerime çileyi kattı ömrüme,
Oh olsun gözlerime seni gördüğü güne.
Oh olsun topraklara sarıldığım,
Ve sensizliğe büründüğüm gecelerime…

Vay ki garibim, çileli ömrümle bir başıma,
Ve yıkıntılarla ve yenik ve lanetim göz yaşıma.

Senden geçmez bu yürek dolu dopdolu,
Yangınım şehri yakar, beni yakar, seni yakmaz.
Hasretin başımda deli rüzgar, tozdur memleket yolu,
Sensizliği izlerim aynalar ardında,
Bakmak olur, görmek olur, sarılmak olmaz….

Vay ki garibim, çileyi içtim yine bu gece,
Ve zehrini çektiğim dumansın yüreğimde…

Deli bir rüzgarsın başımda dönen,
Yenik bir hükümranım zindanlarda çürüyen.
Yokluk içindeki sıcak ekmeğimsin benim.
Ellerimi yakan, boğazıma dizilen,
Son para gibi kutsalımsın benim.
Garibim sensizlikte,
Sensizlik ölümüm benim.…