Fuhrer'in Uykusu Şiiri - Ahmet Atıf Tokuş

Uykuda Fuhrer uyuyor, işte
Korkulan adammış,
Kim bilir nerede,
Nasıl ve
Neden rüya görüyor?

Çokta derin gibi
Uykusu, yorgun ve bitkin son "ve" dargın
Sessizlik, sessizlik! uyanmasın...
Uykuda katil denilen , karalanan
Kendini kendinde bulan ayna adam.

"Belki son olur" dedi bir ağız
Çevremde değil ama ötelerden
"Belki yine belki uyanmaz daha
Çabalasada uyanamaz son olur."
Dedi.

Ben sadece seyrediyorum yatan adamı,
Fuhrer o! Arkasında hep kitleler...
Uyansa yine yıkar yok eder bir yerleri
Sürer düşüncesiz tanklarını sokaklara
İki katlı beyaz bayraklı damlara.
Ama böylesi daha iyi, bin ağzın türküsündense
Bir ağzın nefreti, bırakın
Uyanırsa
Uyansın!

'Fuhrer'in Uykusu' derin ancak
Horlamaya başladı, hiç uyanmayacakcasına
Dışarıda onu bekleyen
Halk, direnişçi kılıklı ödlekler
Asiller , soylular
Ve
Soysuzlar !

Yeter artık şu dünyadaki zorbalıklara,
Adaletsizlik, Anti- Humanistlik ve liyakatsizlike,
Sanki çok iyi, fuhrersiz , cennetmiş gibi
Uyansın işte
Uyansında yaksın, yıksın bu düzeni
Ve assın , yok etsin:
Tapınak Şövalyelerini¡