Halkı doyurmadan kendini Tanrı sanan hükümdar, aslında açların Tanrı'sız duasında lanettir.
Tahtta oturanın aklı yoksa, halk yerlerde sürünür; tahta değil akla oturmalıydı.
Halkın sırtından kürk giyen, aslında çıplaktır; çünkü çıplak gerçeği göremeyen yöneticidir.
Devletin hazinesini çalan, hırsız değildir; hırsız en azından geceyi seçer, bunlar gündüz çalar.
Halkın adalet istediği yerde kralın sustuğu an, tahtın ayakları kırılır.
Yöneticinin şatafatı arttıkça, halkın mezar taşları da çoğalır.
Devlet adamı dediğin, halkın gölgesinde serinlemeli; halkın güneşini karartmamalı.
Ben nefret eyledim sizin gerçekten
Yalanı severim, yalanı gayrı..
Tiksindim bülbülden, gülden, çiçekten
Yılanı severim, yılanı gayrı..
'Sapıtmış bu' diye beni yeriniz
Devamını Oku
Yalanı severim, yalanı gayrı..
Tiksindim bülbülden, gülden, çiçekten
Yılanı severim, yılanı gayrı..
'Sapıtmış bu' diye beni yeriniz




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta