Feyzi Aldım Şiiri - Ahmet Atıf Tokuş

Donuk kaldı akşamlar
Duyulmaz artık ağlayanlar,
Geçmez oldu zaman;
Kulağımda kırıldı soluklar.

Bir ay ışığında kalbin
Atar mı ki tana kadar,
Duyulmaz artık sözlerin,
Konuşurum ama hep sol yazar.

Düşünmek meslektir bu gün
Gereksiz sanki süs misâli taşınan kafalar,
Mahzûn olma dönecekmiş tâlih
Anlatılar, safsata ve karalamalar.

Bir sahne belki olanlar,
Ne başı görünür ne sonu,
Bir sigara dumanında nedâmet
Duyulursa gerçekler, kılıçlar kalkar.

Yanlızlık, insanı dünyasında sindiren
Bir sûr sesi belki haykırışı dindiren,
Kuklalar ışıkta oynarmış
Ben aldım feyzi Rıza Tevfik'ten...

Düşünceleri şişliyor sanrılar
Bahsedemezsin olandan, sakın
Korkar birileri sustururlar,
Bu dünyada zanâtmiş edebİ takın.

Hiç üzülme atlılar yanına varacaklar
Bekle beni sahilde görüneceğim yarın,
Mahşere 10 kala dinecekmiş çığlıklar
Güneşten mi rengin, kamaştırdı beni sarın.