Soğuk adımlarım ile
İlerliyorum ıssız çöllerde
Varabildiğim tek yerde
İstemsizce bağırıp"Buradayım" diyeceğim
Şimdi ay, şahittir olmayışıma
Gidip geliyorum çıkmazlarda
İleriye adım attıkça ard arda
Düşüyorum çift yönlü uçurumda
Bilmezliğim hadsiz sınırlarda
Açtığım avuç muhtaç huzura
Hiç böyle olmamıştı
Koşup koşup yorulmamıştı
Her güzelliğe ağlamamıştı
Kalbine tünemiş kuşları uçurmamıştı
Cam kırıkları gibi dolmuştu içine
İnsan olmanın hadsiz hali ile
İtiraf ettim, yükümdür yeryüzü !
Yol olabildiğince uzun olduğu halde
Adımlarım yorgun ilerliyor varmaklara
Gözümden akıp sineme batan oklara
Sabr-ı Kararım!
Dünya aydınlığını yitiriyor
Gökler gözyaşı damlaları gibi karanlık
Huzur sonsuz harflerde saklı
Sabır elde kalmış tek sevda !
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!