Eyvallah Şiiri - Hikmet Hasan Yılmaz

Bazen o kadar doluyorum, anlatamam.
Haykırmak geliyor içimden,
Dağlara taşlara savaş açmak geliyor.
Sonra ağzımdan bir “eyvallah” dökülüyor.

Hani şair demiş ya, “Yaşananlar bir beden büyük geliyor.” diye,
Artık yaşam bile anlamını yitiriyor.
En güvendiklerim, hele en ağır yaraları açıyor.
Sonra ağzımdan bir “eyvallah” dökülüyor.

“Neden böyle oldu?” sorusu kurcalarken aklımı,
Hiçbir şey yokken değişiyor gemilerin limanı.
İnsanoğlunun değişmezmiş fıtratı.
Yüreğimizi yakıp yıkana da eyvallah...