Ey Sevgili!... Şiiri - Ali Çelik 3

İnsanlık arayarak, sende buldu kendini
Sana olan sevgiler, yıkar gelir bendini
Salavatlar getiririz, senin adın dendimi
Sen Muhammet, Ahmet'sin, Allah(cc)ın Habibisin
Yaralı Gönüllerin, ilacı, tabibisin

Geldik de ayağına, aldık güzel kokunu
Bayrağının altında, göster Haşr'ın vuku'unu
Uhud'da ki okçular, atarken son okunu
Muhammed (SAV) Resul dedi, şehitler serdarısın
Dünyada ve Ahirette, İslâmın medarısın

Koyarken ilk Mescidin, temeline taşını
Sevr'de teskin eyledin, Sıddık arkadaşını
Gözyaşıyla yıkadın, İbrahim'in naaşını
Bizim gibi insansın, Allah(cc)ın Resulüsün
Allah (cc)ın ahkâmının, kulda temessülüsün

İrşad ettin çöllerin, bedevi echelini
Yaşanmış saymıyoruz, zâtından evvelini
Aştın sabır, sevgiyle, küfürün engelini
Gözyaşların sel oldu, Ümmete oldun giryan
Af istedin kavmine, onlar yaşarken tuğyan

Her türlü sıkıntının, sen oldun ilk talibi
Önce farzı öğrettin, daha sonra vâcibi
Ümmetin dertlerinin, sen oldun muztaribi
Sen merhamet denizi, Hatem-ül Enbiyasın
İnsanlığa numune, Fâzilet ve hayâsın

İnsanlık yaşıyorken, en büyük fecaatı
İslâm oldu onlara, kurtuluşun Beratı
Sana taşı atanlar, sende buldu necatı
Sen Muhammet Mustafa, büyüklük timsalisin
Geçmiş peygamberlerin, arzda mufassalısın

Susuz kalan orduya, peş parmağın beş pınar
Cemâline aşığız, gönlümüzde Hicran var
Senin yerin müstesna, nasıl doldurur ağyâr
Sen kutlu bir Nebisin, gönüller sultanısın
Şakıyan bülbüllerin, dillerde destanısın

Sana olan sevgiyi, ifade etmez kelâm
Murat ettin Allah(cc)dan, yaşayacak hep İslâm
Ey sevgili, ey mâşuk, sana milyarlar selam
Sen Ekremsin, Eminsin, Allah(cc)ın Resulüsün
Peygamberler içinde, Peygamber mühürlüsün