Eski Köyüm Yeni Mahallem

ESKİ KÖYÜM, YENİ MAHALLEM
Nerede kaldı o eski günler her şey eskiyle manidar
Camii önünde kaldı mı bilmem üç beş ihtiyar.
Gidenler mi mutlu yoksa kalanlar mı bahtiyar
Kalanların çoğu emekli başlarında duruyor muhtar
İşte eski köyüm yeni mahallemden geriye kalanlar

Ormanlar boş kaldı, gezmiyor artık merada çobanlar.
Patikalar kaybolmuş, sarmış her tarafı domuz ve ayılar.
Ne ekim ne de dikim kaldı sürekli nadasta tarlalar.
Doğa sessiz ve masum eskisi gibi ötmüyor kuşlar
İşte eski köyüm yeni mahallemden geriye kalanlar

Şehir gibi olmasa da kaldırım taşı oldu bütün sokaklar.
Okullar kapandı, kalmadı sokakta oynayan çocuklar.
Göçüp gitti artık kapı önünde sohbet eden kadınlar.
Vesaitler çoğaldı hep boş kaldı eski konaklar
İşte eski köyüm yeni mahallemden geriye kalanlar

Köy dediğin yerde ne imece kaldı ne de angaryalar.
Nerede kaldı o külüne muhtaç olunan komşuluklar.
Ekmek bile pazardan, yanmıyor artık taş fırınlar
Ekşi mayadan bile olsa eskisi gibi kokmuyor somunlar.
İşte eski köyüm yeni mahallemden geriye kalanlar

Ne harman kaldı ne de saman dama atıldı oraklar.
Patoz sesi gelmiyor artık, boş kaldı samanlıklar
Köyümün yağmurlarında eskisi gibi kokmuyor topraklar.
Yıkılmaya yüz tutmuş içi boş kalan hanesiz hanlar
İşte eski köyüm yeni mahallemden geriye kalanlar

Gitmesek de kalmasak da köylerimiz olsun hep payidar.
Uzak yakın, ova kırsal yaşasın hep bu güzel diyarlar
Geçmişten geleceğe akıp gitti buralarda zamanlar.
Çıkın çıkın gidin bekliyor sizi hala köyde kalanlar
İşte eski köyüm yeni mahallemden Mustafa'ca duygular.
Mustafa KURUOĞLU
31.07.2024