Ölü zamanların izi bu senden kalanlar
Edna söylemlerin çirkinliğinde utanca boğulmuş yılgın dizeler
Afili sözcüklerle bezenmiş vefasızlık
Esame defterine çalakalem yazılmış zehr-i aşk bu.
En yıkıcı kumarların gölgesinde yitip gitmiş güven sığınakları
Pusmuş hakikat bozanaların naralarıyla
Gücünü kendi cehenneminden alan
düpedüz mezar bu
Sevgi değil hırs bu her seferinde aynı yeri vuran
Elbet bir gün dağılacak bu sisli hava
Uzaklaşacak zihnimden cürmünün ayak sesleri
En âlâ şarabı sunan inkârının kaynağı kuruyacak
Susacak yalanların sebili
İşte o zaman çevireceksin azap oklarını kendine
Çevireceksin binbir yüzlü fikrini mabedine
Parçalanan yok olur sanma bütünü tam
Çözülüyor kara düğümlerin iplik iplik kalbimden
Gidiyorsun güneş gibi ay gibi ardı sıra
Gidiyorsun yarıp zamanı gündüzümden gecemden
Gidiyorsun gonca gonca açılan akşamın kızılına
Gidiyorsun Kevser suyuyla yıkanmış nefesimden.
Ben Özge 2
Kayıt Tarihi : 28.11.2025 15:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!