İkimizi bir araya getiren bu gece,
sonunda kendi aşırılığında ölür birdenbire.
Sohbet demetlerinin arasından geçen bir dere,
Bezenir çiçeklerle kurumamak üzere.
Geceye övgüler,
Geceye övgüler,
Geceye övgüler.
Her gecenin yaratıkları ve onların melodileri,
Çağıyor sana beni.
İki kişilik akşam yemeği seninle.
Son akşam olduğu gibi meşgul ve eğleneceğim, memnuniyetle.
En iyi brendinizden bir kadeh verin,
kötü bir düşten uyanmayalım sabahleyin.
Ona baktığımda söyledim, en büyük geldi; güzelin mücadelesi.
Dudaklarıma yine atabildi çalımı, bir kadının böylesi.
Beni omurgamdan aşağı, aşağı ve yukarı o sakinleştirir.
Gün batımına doğru onunla ata binerken, neşe çekişmeyle yön değiştirir.
Yeterince diş gıcırdattım,
Bu benim sabah cevabım.
Bir milyon parça halinde, karnımdan dışarı attım.
Yastığının altına girdim, belki biçare.
Ciğerlerim bir öksürük bulamıyor artık, aşikâre.
Savaşmamayı göze alamadım, söyleyin o yâre.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!