Hiç bir şey kalmıyor dengede.
Mahalle şimdi hırsızı kovuyor.
Fakir insanlar boğuluyor egede.
Karaya vuran cesetler çoğalıyor.
Çocuklar küçücük güzel kelebek.
Evin çiçeğidir gülüdür her bebek.
Geçiyor günlerimiz onları severek.
Zili kurulmuş saat erken çalıyor.
Kimseyi dinlemiyor azgın seller.
Kapatmış yollarımızı dikenli teller.
Kurulmuş çocuklara bütün engeller.
Fakirler şimdi ölüme dibe dalıyor.
Fehmi.
Doyanlar zaman bitsin istemez.
Aç insanlar yaya hiç gidemez.
Uykusu kaçanlar sabah edemez.
İnsanlar şimdi çaresiz kalıyor.
Kayıt Tarihi : 2.12.2019 21:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!