Yalın,
İç hanesi karmaşık ve bulanık,
Dış hanesi durağan ve sakin.
Her kes gibi
Kendince özel.
Ey insan, sen neyi beklersin?
Sığdırırken tüm hayellerini bu iki kapılı hana,
Bırakmışsın kendini zamanın nankör kollarına.
Ve anı defterini bin bir renge boyarken
Görmüyorsan bir sineğin renklerle dansını,
Ey insan! Sen neyi beklersin?
Beni alsana burdan,
İnsanların güneşe ayna oldukları bir yere götür.
Çünkü karanlığın,
Aydınlığı örtmesine izin verdiğim her an,
Adımın Nur’u sönüyor.
Ruhum bu bedeni yarıp geçecekmiş gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!