Nihal'im Sır İnsanda
Akıl...
Bir pusula gibi içe dönük,
Mantık...
Evrenin nabzını duyan kalbin dili,
EY KALBİMİN NİHAL'İ
(Zulmün Gölgesinde Aşkın İlâhîsesi)
Ey Nihal'im, kalbimin sultanı!
Zulmün esiri olmuşum ben,
Sessizliğin Feryadı ve Yokluğun Nuru
Ey canıma mühürlenmiş Sır,
Sesini duyamıyorum, çünkü sen Söz'ün ötesindesin.
Kulaklarımı sağır eden bu, sessizliğin çığlığı değil;
Aradaki perdenin yırtılış sesi...
Nihal’im’e Özür ve Sessizlik Risalesi
Nihal’im,
Eğer kalbini yorduysam,
Gözlerinde bir gölge bıraktıysam,
Sözlerim, bir anlığına bile olsa,
Nihal Hanımcığım,
Sizi düşündüğümde, sadece güzelliğiniz değil…
Aklınızın zarafeti,
Kalbinizin merhameti,
Ruhunuzun derinliği,
Değerlerinizin sarsılmazlığı geliyor aklıma.
Nihal'imin Aşkıyla Yaşayan Erkek Risalesi
I. Bölüm – Bir Kadını Sevmekle Başlar Diriliş
Ey gönül!
Bir kadını sevmekle başlar bazen secde.
Sevdiğim…
Ne güzel söyledin.
Bir çiçeğin sabah rüzgârında titreyen dalı gibi zarif…
Bir sevdanın iç çekişi gibi derin…
Bir bakışta yeşeren umut gibi taze…
Nihal’im…
Araftayım, ne şizofren ne tam kendimde,
Toplumsal dışlanmışlık mı bu, yoksa içsel bölünmüşlük mü?
Gerçeklik algım çatlamış, acı ile güzellik aynı anda yanıyor ruhumda.
Bir döngüde sıkışmış gibiyim; ne batmış ne kurtulmuş,
arınamamış bir ben…
Aşk ile Nihal’im
Aşk ile viran olan gönlümü
Nihal’im’in nuru ile ma’mûr isterim.
Hâtırın mahzûn ise bir an bile mesrur istemem,
Sadece seninle var olan bir huzur yeter bana.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!