Dünya Emekçi Kadınlar Günü 8 Mart...

İnsanın kendine sahiplenmesiyle başlıyor yaşamına sahiplenmesi. Ne kadarsanız yaşamın içinde o kadar çıkıyor sesiniz… O kadarını taşırsınız gittiğiniz her yere. İktidar da kalabilmek, iktidarı sürdürebilmek, iktidar yarışı içinde olanların karşısında, belki de iktidarsızlığı savunabilmekte.
Üretmenin üreme olmadığını, güçlü olmanın güç kazanmakla ilintisinin bulunmadığını, farketmenin ise biçimsellikten öte bir olgu olduğunu algılayabilmekte…
İnsan olmanın cinsiyeti olmuyor kuşkusuz. Her gün aşağılanarak anımsatılan kadınlığımız, erkek egemen zihniyet tarafından yeterince örseleniyor. Böyle bir beyne sahiplendirilmiş cinsiyetin (kadın ya da erkek) önemi ise, duyacağımız utancın ağırlığı ile yer değiştiriyor.
Ezilmeyi reddeden kadın, sorunun çözümü olarak gördüğü karşı savunmanın bir iktidar savaşımından başkaca bir anlamı olduğunu yeniden irdelemesi, yeniden düşünmesi, yeniden yorumlaması gerekiyor.
Bir güce ‘erke’ karşı çıkarken kadınların soyundukları ya da giyindikleri her şeyin sistemin anlayışını besleyen koşulların bir uzantısı olma ‘aynılaşma’birbirine benzeme tehlikesiyle karşılaşma olasılıkları giderek büyüyor. Yaşadığımız dünya ne acıdır ki kadın olmak iktidar ve güç sahibi olmakla eş anlamlandırılıyor. Oysa böyle bir bileşimden doğabilecek, varlığın cinsiyeti yüzde yüz erkek oluyor.
Her şey elimizden alınıyor birer, ikişer, üçer… İçi boşaltılıyor, daraltılıyor dahası sahipsizleştiriliyor.
Yaşamın kıskacına takılıp, rüzgarın çalıp götürdüğü, soluğu tükenmiş, rengini yitirmiş, dürtülerinin akışına kapılmış, arsızlaşmış, kendinden uzak bu kocaman gürültü içinde yalnızlaştırılmış ve kendimize bu denli düşman, birbirimize bu denli yabancı biz olamayız.

Çünkü; hiçbir şeyin, hiç kimsenin bozamadığı düş gücü ile, içinde en çok kendi sesinin ve renginin olan bir hayatın imgesini yeniden yeniden yaratabiliriz.

8 mart dünya emekçi kadınlar gününün anlamı; kadın olmanın, insan olmanın bilincine varmaktan geçiyor… İnsanoğlu ya da insankızı tarihi birlikte yarattılar. İnsansız ve emeksiz tarih olası mı?
İnatla, ille de insan! ..

dilek burak koç