Domuz için İnsanlığımdan Utandım

ALLÂH(c.c.) ’a inanırız ümmetleri yaratmış,
Merhamet onun emri, iman için şart saymış…

Şahsımı algıladım vicdanım sızlıyordu,
Zavallı hayvancağız kaçıp saklanıyordu…

Hayat hakkı kalmamış, etrafta vicdansızlar,
Rab’den başka dostu yok ona acımadılar…

Siper olmak isterdim domuz ölmesin diye,
O masum yavru domuz, linç edilmişti niye?

İnan uyuyamadım o masumu düşündüm,
Rab’bimiz bağışlasın insanlığımı gördüm…

(2014)