Bugün ilk kez öğrendim
bir nokta kadarcık
mucize varlığını
ve bugün ilk kez
varlığınla fark ettim
kendi varlığımı
ve var olmanın mükemmel ağırlığını
ve doğmamış kızım canım yavrum
senin sayende anladım
inanmanın anlamını.
Çünkü inanınca ne çok
anlıyor ki insan
her acının bir sonucu var
sabrın geç gelen mükafatı
mutluluğa açılan her kapının
anladım çileyle açıldığını
katlanmakmış oysa her acıya
bir de en güzeli canım kızım
en güzeli aşığız ya hepimiz aynı varlığa
Sevgili doğmamış kızım canım yavrum
sen gösterdin bu gün bana
aynalarda göremediğim nedenimi
hoş geldin zorluklara hoş geldin
akıntıya düşmüş kuru bir dal misali
sürüklenen hayatımıza
Mucizeymiş oysa sevmek
Nasıl da silip attın nasıl da sen
Annen nasıl mutlu bilsen daha şimdiden
Nasıl da silip attın nasıl da sen
Tüm kaygıları, korkuları, telaşları içimizden
Tedirginlikleri, yenilgileri, nefretlerimizi
Gönlümüzün kapanmış tüm kapılarını açtın
Henüz bir nokta kadar minicik
mini minnacık varlığınla içimizi
sevgili doğmamış kızım hoşgeldin yavrum
şimdiden hoş geldin hayatımıza
sen yeniden doğurdun bizi.
01 Kasım 2008
Kayıt Tarihi : 3.11.2008 21:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hiç ummadığımız bir şekilde karşılaştığımız aşk,onun sevgiye yürüyüşü ve kurulan bir yuva …Bu bizim mucizemizdir.
Ama ne zaman ki bir can düşer içine,bir başka kalp atmaya başlar kendi bedeninde,ne zaman ki kendini dünyaya karşı koyacak kadar güçlü hissedersin,ne zaman ki ‘’önce ben’’ demekten vazgeçersin,işte o zaman parçası olduğun o büyük mucizeye şahit olursun.Ne büyük onurdur bu…
TÜM YORUMLAR (2)