Doğa Ana ve Toprak Anaya Mektup

Ete, kemiğe bürünüşlerim...
Toprak ana var her bir kıvrımımda
Her bir ayrıntıda gizlenmiş
Ve ben hamileyim, içim sevgi dolu
İçime Bin sekiz yüzlü yılların,
O loş, o aydınlık günleri eklenmiş...

Bekleyiş...
İsa'dan binlerce yıl öncesine dayanan
Söyle ey rahvan kadın
Söyle beni binlerce kez hamile bırakan
Doğa ana...
Söyle sonrasında da ne değişmiş?

'Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
Ve bir ormanmış gibi kardeşçesine...'

Ekleniş...
Aslında, her birimiz birbirimize ekliyiz
Bağlıyız...
Zincirin halkaları gibi bağımlıyız...
Her saniyede azalıyoruz
Her saniyede gözlerimizdeki...
Kanlardan...
Çoğalıyoruz, doğuyoruz!

Milyonlarca yıllık umutların
Ey öksüzlerin, yetimlerin annesi!
Soluk alışların;
Neden her bir soluk verişinde/alışında
Ciğer kokusu alıyorum?

Toprak ana!
Her gün mektup alıyorsundur
Her an, çocukların düşlerindesin
Tohum atarken her biri sana
Her bir ' kayma'(*) da;
Çürümektesin!

Ve göğüslerin
Süt vermekte zorlanır olmuş
Büyümüş, sarkmış...
Eskisi gibi dik ve sert değiller!
Besleyemez olmuşsun çocuklarını!

Gebeliğim
Ağrılar, soluk alışlar...
İçimde bir şeyler kıpırdanıyor
Milyonlarca yıl öncesinden
Ağlıyorsun...
Görüyorum!

Kirleniyorsun ana kirletiliyorsun!
Her bir saniyede tecevüzlere maruz kalıyorsun
Söylüyorsun, dinlemiyorlar...
Bilirim güzel anam, bilirim!
Kanına zehir atanları
Yatanları...
Yakanları...
Kanımızı her bir saniyede pisletmek isteyen...
Ruhsuzları bilirim!

Üzülme, sakın ağlama
O edebî yüzün, hep genç kalsın!
O buğday kirpiklerin, bize lazım...
Nâzımvari bakışlarınla bir!
'Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
Ve bir ormanmış gibi kardeşçesine...'