Direniş Şiiri - Serdar Kaan Öztürk

Toprağa kupkuru ekilmiş bir avuç tohum
Lime lime serpilmiş, yavaş yavaş dökülmüş
İliklerime sıkıştırılan sayısız kum
Fırtınalara karşı sapasağlam direnmiş

Nihayet bir gayretle sakladım nefesime
Uyuttum fısıltılarla, ninnilerle seni
Tuttum rüyalarda , öptüm, sarıp sarmaladım
Simsiyah gecelerde bile, buldum gölgeni

Dar geldi bana bu anahtarsız kafes, hapis
Aşk kısık seslerdeydi, elinden tutamadım
Ağır ağır çekilse de yeryüzünden bu sis
O nefis beyazlığı asla unutamadım

Şimdi söylüyorum aşkın şarkısını, hayret!
Dudaklarımı ısıran sır çıktı kınından
Yüreğinde duyduğun bu kaygı, bir işaret
Merak etmezse insan, aşk geçmez yakınından