Dünya bir toplanma yeri
Yalnızlığın yankısına tutunup geldiğimiz
Öylesine değildir karşılaşmalar
Rast gelişlerle örülen
Bir kozadır
Yol mekanı kurulmadan
Çalı süpürgesi olsun rüzgâr
Süpürsün
Etrafa saçılan kirli düşünceleri
Amaçsız değildir
Tırmandığımız iyiler yokuşu
Önemseyişe dair
Kırk kat ateşlere de atsan
Ruhun canı sadece
Sebebine yanar
İnsan yüreği yaralıdır
Tanımadığı insanlar için de kanar
İkindinin yağmur döşeği
Suları uyutmuş olmalı
Yerdeki göletlerden belli
Havada nem asılı kaldı
Kokusu ıhlamur
Mevsimlerden ilkyaz
Yağmurun ellerinden tutup
Uzamak
Kök salmak toprağa
Her ağacın düşüdür
Sorumluluk duyumsaması yoğunluğunca
Fedakarlık zincirleri
Boyundan sarkar ağırlığınca övünç
Kimi kimsenin derdi kederi
Sararken yüreği
Hesap güdenler
Donuk bir yaşamın
Örsünde çekiç
Görünmez çiviler çakıyordu
Uğurlarken düşüncelere zihnini
Bir ulus haykırıyordu
Tarihin penceresinden
Akışkan yaşamak varken
Dünün enkazını aklında taşıyanlar
Seni harfiyat işçisi varsayıp




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!