Bir varmış, bir yokmuşla başlayan masaldı hayat ve biri vardı! Birden yok oldu...
Deniz ile doğuştan adaştı Denizinkızı, ne deniz ne de Denizinkızı bilmezdi yaşadıkları hayattan başka bir hayat. Varla yok arası bir şeydi bu!
Denizinkızı ne zaman şarkı söylese;
Gözlerinden iki damla yaş süzülürdü - karışırdı denize.
Deniz bu yüzden biraz hasretle dalgalanırdı,
Biraz da hüzünle...
Bir gün sordu Denizinkızı denizine; ' 'Bu dünyada sevgi denen şey nerede? ''
Deniz ''Sevgi yüreğimize tanrıdan bir hediye'' dedi. Güldü sessizce;
Denizinkızı sordu; ''Peki ya aşk, aşklar yazılır mı deftere? ''
Deniz biraz düşündü, dedi; ''Ancak şiirlerde yazılabilir aşklar deftere...''
Denizinkızı, ismi gibi ne deniz olabilmişti ne de bir kadın o balık bile sayılmazdı! Kendisine benzeyen bir canlı ile hiç karşılaşmamıştı. Ama kararlıydı, ömrünce arayacaktı.
Tenine değen rüzgâra,
Denizde ki dalgaya,
Sorular soracaktı
Kendini bulacaktı.
Bir martı kanadına
''Mutluluk Sen Nerdesin? '' yazacaktı.
Hayallerinde yüzerken deniz araya girdi merak ile inledi; ''Verdim cevaplarını söyle mutlu oldun mu? ''
Birden sustu tüm sesler!
Denizinkızı sustu!
İki damla gözyaşı karıştı denize.
Dalgalandı deniz,
Gene hasretle...
Gene hüzünle...
Denizinkızı '’Evet sordum sorularımı, aldım cevaplarımı ama bilmez misin? Denizde balığın gördüğü düştür mutluluk ve bize gökyüzü kadar uzak'' dedi, kendi halinden incinmişçesine. Derin bir nefes alıp daldı düşlerine...
Bizim hikâyemiz denizlerde dalga dalga başladı, sonra duruldu, çakıl taşları arasında sıkışıp kayboldu. Günlerden bir gündü ve herhangi bir saatti…
Arzu Deliktaş Tetik
Kayıt Tarihi : 18.2.2013 03:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne güzel bir anlatımdı bu böyle.
Gün sabaha değmek üzereyken yüreğe ateş düşüren.
Kutluyorum
TÜM YORUMLAR (2)